Vrouwenproject
Door: Anneke
Blijf op de hoogte en volg Anneke
25 Maart 2014 | Ethiopië, Debre Zeyit
Voor ons zit een vrouw met twee baby’s van 2,5 maand op haar schoot. De vrouw kijkt ons wat moedeloos aan. 2 baby’s om te voeden is niet niets, zeker als je zo weinig hebt. Ze geeft aan dat ze niet genoeg voeding heeft voor de kindjes, omdat ze zelf geen eten heeft. Terwijl ze dit zegt bedenk ik in een flits waaruit mijn ontbijt bestond: overvloed. Eten geven alleen is niet de oplossing, omdat morgen weer het zelfde probleem ontstaat…
Beste bloglezers,
Het is dinsdag, marktdag in het dorpje Rob een stukje verder op. Samen met Mulu en Meseret ga ik op pad om wat inkopen te doen. Deze week willen we gaan starten met een project in de kliniek voor vrouwen. We hebben de laatste tijd ook weer heel wat vrouwen gehad die vertelde dat ze geen eten voor zichzelf hadden en daarom ook hun kinderen niet kunnen voeden. Heel triest als je dit hoort! We proberen ze zoveel mogelijk te ondersteunen met voedsel, maar er moet toch een oplossing voor worden gezocht. Het beste zou zijn als deze vrouwen zelf voor hun eten kunnen gaan zorgen. Met het project willen we de vrouwen mandjes van een soort gras laten maken. Samen met Mulu en Meseret ga ik op pad om materialen te kopen. Het is vanaf de compound nog best een stuk lopen dus gaan we met de carry (paardenkarretje). Het was me een ritje wel, maar ontzettend leuk! De markt is op een schuine helling aan het water. Over de rotsen, tussen de uien, bonen, tomaten en kruiden lopen we de markt over. Het is erg gezellig en wat veel dingen zijn er te koop! We hebben heel wat bekijks, want ja ik was nu eenmaal de enige blanke die over de markt liep. Bijna iedereen wilde graag even gedag zeggen, ik heb heel wat handen geschud. En wat ze dan allemaal zeggen tegen elkaar? Het enige wat ik zo nu en dan opvang is het woord ‘faranji’ wat vreemde betekend, dus ik weet dat ze over mij praten..
Vrijdagmiddag hebben we 3 vrouwen uitgenodigd om met het project te starten. Altijd spannend of de vrouwen ook echt komen. Maar gelukkig, ze komen. Alles klaar gezet en voorbereidingen getroffen om te starten. Maar net voordat ze kunnen beginnen geven de vrouwen aan vandaag niet te werken omdat het een Holiday is, een feestdag ivm de viering van een heilige. Tja wat zullen we daarvan zeggen? Bijzonder ook wel dat ze wel komen en vervolgens niets gaan doen. Maar goed ze blijken wel enthousiast te zijn! Hopelijk de volgende keer meer succes!
Afgelopen vrijdag is mijn collega Gerda gearriveerd. Zij blijft tot donderdag. Heel leuk om alles te laten zien en samen ook weer gezellig bij te praten! Gisteren hebben we een les gegeven aan de collega’s over wondzorg. We hebben uitleg gegeven over verschillende materialen die er in de kliniek zijn. Er is best een uitgebreid assortiment vanuit Nederland, maar als het niet duidelijk is wanneer wat gebruikt gaat worden heb je er niets aan. Gelukkig weet Gerda ook veel over wondzorg en konden we zo samen de uitleg geven. Het was een leuke en praktische les!
De tijd gaat razendsnel, nog maar een kleine 2,5 week en ik ga weer richting Nederland. Hoe ik de afgelopen tijd hier kan omschrijven? Mooi, indrukwekkend, bijzonder, heftig en leerzaam! Een onvergetelijke tijd werd mij beloofd. Geloof me, die heb ik zeker gehad! Nooit gedacht dat een land in Afrika mij zo zou kunnen gaan boeien: de cultuur, de mensen, de natuur en natuurlijk de gezondheidszorg (of het ontbreken daarvan). Waarschijnlijk wordt dit mijn laatste blog vanuit Afrika. Aanstaande vrijdag hoop ik met vrienden 2 weken te gaan reizen, dus zal ik niet de mogelijkheid hebben om een blog te schrijven.
Bedankt voor alle medeleven en leuke berichtjes! Hopelijk heb ik iedereen zo een beeld kunnen geven van het wel en wee hier in de kliniek. Ik hoop als ik thuis ben nog een afsluitende blog te schrijven!
Anneke
Beste bloglezers,
Het is dinsdag, marktdag in het dorpje Rob een stukje verder op. Samen met Mulu en Meseret ga ik op pad om wat inkopen te doen. Deze week willen we gaan starten met een project in de kliniek voor vrouwen. We hebben de laatste tijd ook weer heel wat vrouwen gehad die vertelde dat ze geen eten voor zichzelf hadden en daarom ook hun kinderen niet kunnen voeden. Heel triest als je dit hoort! We proberen ze zoveel mogelijk te ondersteunen met voedsel, maar er moet toch een oplossing voor worden gezocht. Het beste zou zijn als deze vrouwen zelf voor hun eten kunnen gaan zorgen. Met het project willen we de vrouwen mandjes van een soort gras laten maken. Samen met Mulu en Meseret ga ik op pad om materialen te kopen. Het is vanaf de compound nog best een stuk lopen dus gaan we met de carry (paardenkarretje). Het was me een ritje wel, maar ontzettend leuk! De markt is op een schuine helling aan het water. Over de rotsen, tussen de uien, bonen, tomaten en kruiden lopen we de markt over. Het is erg gezellig en wat veel dingen zijn er te koop! We hebben heel wat bekijks, want ja ik was nu eenmaal de enige blanke die over de markt liep. Bijna iedereen wilde graag even gedag zeggen, ik heb heel wat handen geschud. En wat ze dan allemaal zeggen tegen elkaar? Het enige wat ik zo nu en dan opvang is het woord ‘faranji’ wat vreemde betekend, dus ik weet dat ze over mij praten..
Vrijdagmiddag hebben we 3 vrouwen uitgenodigd om met het project te starten. Altijd spannend of de vrouwen ook echt komen. Maar gelukkig, ze komen. Alles klaar gezet en voorbereidingen getroffen om te starten. Maar net voordat ze kunnen beginnen geven de vrouwen aan vandaag niet te werken omdat het een Holiday is, een feestdag ivm de viering van een heilige. Tja wat zullen we daarvan zeggen? Bijzonder ook wel dat ze wel komen en vervolgens niets gaan doen. Maar goed ze blijken wel enthousiast te zijn! Hopelijk de volgende keer meer succes!
Afgelopen vrijdag is mijn collega Gerda gearriveerd. Zij blijft tot donderdag. Heel leuk om alles te laten zien en samen ook weer gezellig bij te praten! Gisteren hebben we een les gegeven aan de collega’s over wondzorg. We hebben uitleg gegeven over verschillende materialen die er in de kliniek zijn. Er is best een uitgebreid assortiment vanuit Nederland, maar als het niet duidelijk is wanneer wat gebruikt gaat worden heb je er niets aan. Gelukkig weet Gerda ook veel over wondzorg en konden we zo samen de uitleg geven. Het was een leuke en praktische les!
De tijd gaat razendsnel, nog maar een kleine 2,5 week en ik ga weer richting Nederland. Hoe ik de afgelopen tijd hier kan omschrijven? Mooi, indrukwekkend, bijzonder, heftig en leerzaam! Een onvergetelijke tijd werd mij beloofd. Geloof me, die heb ik zeker gehad! Nooit gedacht dat een land in Afrika mij zo zou kunnen gaan boeien: de cultuur, de mensen, de natuur en natuurlijk de gezondheidszorg (of het ontbreken daarvan). Waarschijnlijk wordt dit mijn laatste blog vanuit Afrika. Aanstaande vrijdag hoop ik met vrienden 2 weken te gaan reizen, dus zal ik niet de mogelijkheid hebben om een blog te schrijven.
Bedankt voor alle medeleven en leuke berichtjes! Hopelijk heb ik iedereen zo een beeld kunnen geven van het wel en wee hier in de kliniek. Ik hoop als ik thuis ben nog een afsluitende blog te schrijven!
Anneke
-
25 Maart 2014 - 21:21
Christa Karels:
Hoi Anneke, fijn dat je het zo naar je zin hebt! Gezellige vakantie toegewenst met je vrienden! ;)
-
25 Maart 2014 - 21:28
Helma Buzink:
Mooi verhaal weer Anneke en mooi verteld! Veel plezier deze laatste twee weken en oooowwww....wat zal het een zwaar afscheid worden van dit bijzondere land en deze bijzondere ervaring.
Maar hier in Nederland zullen er heeeel veel mensen blij zijn je weer te kunnen omarmen!
Maar eerst nog maar eens genieten daar. XXX -
25 Maart 2014 - 22:07
Johan (JP):
Dag Anneke,
Hè, je laatste blog? Ik begon er nu echt juist aan te wennen! Fijn, dat ik zo diverse belevenissen van je mee mocht maken op dit "mooie, indrukwekkende, bijzondere, heftige en leerzame" stukje van je levensreis.
Je hebt het steeds boeiend en meeslepend verteld. Klasse! Een ontspannen en veilige vakantietrip en tZt ook een veilige thuisreis. Het zal wel vreemd zijn wanneer ze dan geen faranji meer tegen je zeggen, hoewel jij je misschien eerst nog wel zo voelt...
Tot ziens in Holland blew.
Au revoir.
Hartelijke groet van JP. -
26 Maart 2014 - 21:44
Ome Henk En Tante Anke:
Ha Anneke,
Wel jammer dat dit je laatste verhaal wordt, maar aan alles komt nu eenmaal een eind. Wij missen je hier, maar volgens mij gaan ze je daar ook erg missen. Hoe moet dat nu verder met Ethiopie zonder jou??
We wensen je samen met je vrienden een mooie en goede reis toe, geniet er nog even van, je hebt het verdiend. En als je onderweg nog een keertje tegen wifi aanloopt, kun je dan heel heel heel misschien toch nog een keertje schrijven? (please,please)
Een hartelijke groet van ons allemaal,
Ome Henk en tante Anke
PS ook een goede en veilige reis naar huis toegewenst en tot ziens op Nederlandse bodem ! -
28 Maart 2014 - 21:00
Fam.Trouwborst:
Hoi Anneke,
Als je elke dag zoveel beleeft gaat de tijd dubbel snel.
Bedankt voor je verhalen,we hopen dat het een nuttige reis is geweest voor jou en de bevolking ter plaatse.
Nog een hele fijne vakantie, we zien uit naar je thuiskomst.
Gods zegen toegewenst in alles!
Hartelijke groeten uit Nederland.
Fam. G.J. Trouwborst -
01 April 2014 - 20:30
Alice Otterspeer:
Lieve Annie,
we hebben genoten van je verhalen. Dankjewel dat je het ons zo hebt laten meebeleven :)
Geniet van j(ulli)e vakantie en een Goede thuisreis alvast.
Doe voorzichtig! Tot gauw...
Heel veel liefs, Bart en Lies -
02 April 2014 - 22:20
Elmira:
Hoi An,
Ook ik heb je blogs met veel interesse / plezier gelezen. Leuk dat je nu nog een rondreis maakt! Ik kijk ernaar uit om straks weer lekker bij te kletsen.
Een goede tijd nog en een veilige reis terug gewenst!
Liefs, Elmier -
07 April 2014 - 07:57
Fam. W. Schouten:
Beste Anneke,
We hebben steeds je verslagen met interesse gelezen, ook al hebben we niet altijd gereageerd.
Fijn, dat je na de drukke werkzaamheden nu wat tijd hebt voor ontspanning/vakantie, samen met je vriendenclub. We wensen jou een veilige thuisreis. Je moeder en broers zien er vast naar uit om jou weer thuis te hebben.
Hartelijke groeten van familie W. Schouten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
